Deze week ga ik het eens opnemen voor mijzelf en mijn mannelijke en vrouwelijke “collega’s”.
Een zeer bijzondere soort mensen genaamd: Drummers Te hard, te snel, te langzaam 
Altijd uiterst vriendelijke en loyale mensen, maar tevens de meest onderschatte beroepsgroep op aarde. De pispaaltjes. Altijd te hard, te snel of juist weer te langzaam. Het is nooit goed. De underdog van de band. De mannen/vrouwen die nooit op de foto’s/video’s staan. Altijd achteraan op het podium. De minste ruimte. Niemand wil er te dichtbij staan. Totaal ondergewaardeerd.
De mensen die het meest te sjouwen hebben. De volste auto hebben. De langste tijd om op te bouwen en af te breken. De andere bandleden zitten al lang en breed achter de broodjes en de soep terwijl de drummer nog met zijn kit bezig is. Altijd als eerste aanwezig en laatste die weg gaat. De personen die soms achter een scherm moeten zitten, of in een aparte ruimte staan bij opnames alsof ze een besmettelijke ziekte hebben. Of zelfs in een kooi (zie stukje 5. De Sexclub). De hardste werkers. Fysiek de zwaarste taak. De mannen en vrouwen altijd net buiten de spotlights. Degenen die nooit een applaus krijgen. (zit ik al aan de 500 woorden?) Het mooie is echter, ze kunnen niet zonder ons. Een gitarist kan je vervangen door een keyboard. Bassist? The Doors hadden er niet eens een. Een vocalist(e), instrumentals kan ook. Maar een band zonder drummer. Dat gaat niet werken kinders. Jammer maar helaas. Drummers zijn en blijven de backbone van de band. Wij zouden ons daarom veel assertiever moeten opstellen. Ons laten gelden. Respect afdwingen. Chanteren. Drummen is oorlog. Alles is geoorloofd om ons onze rechtmatige positie te veroveren. We krijgen ze wel, die populisten-kliek van gitaristen en zangers/zangeressen.
Midden in een nummer stoppen met drummen. Even het publiek en je bandleden laten merken wat er overblijft als de drummer zijn kont tegen de krib gooit. De band voor het blok zetten.
Reken maar dat ze een probleem hebben. Dus , drummers aller landen verenigt U. 
Pik het niet meer. Harde actie vereist. Hebt geen medelijden, dat hebben ze met jou ook niet.
We moeten een politieke partij oprichten. De PVD (Partij Voor Drummers).
Een coalitie met de PVDD (de andere underdog) is eventueel bespreekbaar.
Weg met die Haagse sukkels. Cesar minister-president en Will “Big Eyes” Smith president van Amerika (nee, kan niet, hij is dood, post mortem dan, slechter dan mr. Trump kan toch niet). Iedereen in Nederland heeft recht op een gratis drumkit.
Verplicht drumonderwijs op scholen en universiteiten. Paradiddles in ons Volkslied.
Taakstraffen opleggen als iemand ooit nog in het openbaar durft te zeggen dat de drummer te hard speelt.
Een Geheime Drum Dienst (GDD) instellen die de andere bandleden kan afluisteren. Microfoons in kleedkamers en tourbussen. Alles om te voorkomen dat de drummer in het geniep toch in diskrediet wordt gebracht. Knokploegen (de Klick-Klack-Klan) in het leven roepen die keihard ingrijpen als de “drumwetten” overtreden worden.
In het openbaar gitaren en keyboards verbranden. En zo kan ik nog wel 4 pagina’s doorzwammen.
Maar I think I made my point…… Wordt vervolgd. In de komende stukjes zal ik iedere keer een heikel band onderwerp onder de loep nemen. Puttende uit mijn eigen bandervaring zal ik daarmee proberen over te brengen wat er komt kijken bij het spelen in een band.
Misschien kan ik anderen er zelfs mee helpen. Peter Kok is oprichter en drummer van de Rotterdamse bluesband St. Louis Slim. http://www.stlouisslim.nl/ https://www.facebook.com/St.LouisSlim.nl/?fref=ts 
 Voor meer nieuws, interviews en andere wetenswaardigheden, kijk hier!
