Ik verbaas me regelmatig over de ongekende felheid waarmee er soms gereageerd wordt op mijn stukjes in Livepodium. Nog net geen doodsbedreigingen of kogelbrieven, maar het scheelt soms niet veel. 
 Aanvallen op spelfouten, boze lezers die zich verschrikkelijk druk maken over mijn bedenkingen t.o.v. tribute bands. Mensen die zelfs de moeite nemen om in een reactie te vragen hoe ze de stukjes kunnen blokkeren.
Ik zou zeggen, lees ze niet, vrij simpel lijkt me, ik zal de laatste zijn om je te dwingen. Ik heb overigens nooit ook maar enige ambitie gehad om te schrijven, laat ik dat voorop stellen. Dat is iets voor mensen die het echt kunnen zoals Hugo Borst. Haters, kans voor open doel hier, niets is me te veel om jullie van dienst te zijn:
Grijp je kans, kom maar op met je:
– was er maar nooit aan begonnen
– stop er dan mee eikel
– klopt, je kunt inderdaad niet schrijven The boss 
Ik heb ook niemand een pistool op het hoofd gezet om een platform voor mijn wrochtsels te bieden.
Het verhaal er achter is dat ik correspondeerde over een totaal andere aangelegenheid met big boss man/CEO van Livepodium Peter de Ruygt.
Hij vond dat ik een komisch/cynische manier van schrijven had en vroeg me of ik niet een soort van blog wilde schrijven voor Livepodium.
Ik schreef terug dat ik dat niet kon. Nooit gedaan. Maar misschien kan ik wel stukjes over mijn 40+ jarige bandjeservaringen schrijven en wat me zoal opvalt in de muziek-scene. Dus beste mensen, richt je boosheid op Peter de Ruygt. Hij is de schuldige.
Don’t shoot the messenger. En laten we hier nu gelijk voor eens en voor altijd afspreken:
De stukjes in Livepodium zijn MIJN ervaringen en het is MIJN mening. Iedereen mag het er mee eens zijn of niet. Vrijheid, blijheid (en broederschap).
En Peter is blij met alle bijkomende aandacht voor Livepodium. Neem ik dan maar aan. Mijns inziens was het toch een vrij gematigde tekst over de waarde van het schrijven van eigen songs vs. covers en het feit dat je band (wil die toekomst hebben) toch vroeg of laat zal moeten beginnen te denken aan eigen songs.
Ik bedoelde daar mee te zeggen dat er niks mee mis is om covers te spelen.
Ik gaf zelfs toe dat ik dat ook gedaan heb en nog steeds doe. Maar blijkbaar belette de rode waas voor de ogen van mijn critici het goed lezen van het verhaaltje. Bekend is het verhaal van de band die blues covers opnam en daar veel succes mee had, maar ze hadden een manager met visionair inzicht (Andrew Loog Oldman) die inzag dat het blijven opnemen van covers geen toekomst had.
Ze moesten (al was het alleen maar om auteursrechten uit te sparen), eigen nummers gaan schrijven.
Dus de man sloot de band op in de keuken en ze mochten er pas uit als ze een eigen song hadden geschreven. Of het verhaal waar is weet ik niet.
Het betreft hier, zoals inmiddels wel duidelijk zal zijn, The Rolling Stones. Het schrijven van eigen songs geeft mijn insziens ook veel meer voldoening dan anderen kopiëren. Hoe goed je het ook doet.
En als dat niet de mening van anderen is, dan kan ik daar ook mee leven.
Wil je graag covers spelen. Doen! Mijn zegen heb je. Mijn part begin je zelfs een tribute-band. Het zal me worst wezen. Ik wens je veel succes.
Zoals gezegd: Iedereen moet dat doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Moppersmurf 
Veel mensen voelden zich blijkbaar aangesproken.
Ik werd zelfs een moppersmurf genoemd.
Een ongekende belediging waar ik al een week niet van slaap. Kan het nog erger? Waar moet dat heen?
Straks gaan ze me nog Gargamel noemen. Ik weet niet of ik dat aan zou kunnen. Uit het aantal mensen dat de moeite neemt om te reageren en dan niet via een muisklik op “boos”, maar daadwekelijk een stukje gaan typen, blijkt dat de stukjes goed gelezen worden en een dialoog uitlokken.
Prima toch.
En als mensen het niet met me eens zijn. So be it.
Zolang je me maar geen moppersmurf noemt. Dat is onder de gordel.
Dat is “not done”. Positief 
Gelukkig overheersen de positieve reacties op mijn epistels nog steeds.
Dus ik stop er maar niet mee. Heb er te veel lol in. Wen er maar aan.
Haters maak je borst maar nat. Ik ga nog een heleboel irritaties (die van mij dan voor de goede orde) en opmerkelijke zaken onder de loep nemen.
En let op je woorden, je zou zo maar zelf het onderwerp kunnen worden. Ik heb nog talloze onderwerpen die de revue zullen gaan passeren.
Inspiratie tot -deo volente- zeker 2020.
Of jullie het leuk vinden of niet. Mijn grootste fan 
Dit brengt me op het feit dat ik in ieder geval wel één grote fan heb. Ladies and Gentlemen….. drumroll
Mijn lieve vriendin.
Ze liked alles wat ik schrijf of post op Facebook. Waar het ook over gaat.
In ieder geval één like in de pocket. Is dat loyaliteit of wat? Iedere drummer/stukjesschrijver zou een dergelijke power-woman moeten hebben.
Het feit dat ik in return iedere morgen een ontbijtje op bed moet leveren (in het weekend vroeger een eitje er bij als bonus, maar tegenwoordig doe ik maar een roos, die veganisten ook….) is een klein offer, dat niet in verhouding staat tot het grote geluk van een supporting woman . Troost 
Ze troost me als ik weer rücksichtsloze kritiek te verduren krijg over mijn mening over (muziek)zaken. Huilend van ellende achter mijn pc zit. En me radeloos afvraag waar het nu mis is gegaan. Waarom de mensen mij niet begrijpen en zo lelijk doen.
Dan relativeert ze de wereldproblemen, zegt me dat alles goed komt. Dat is goed om te horen en het herstelt mijn vertrouwen in de mensheid.
Ze stelt me gerust door te vertellen dat ik diep in mijn hart toch wel een goed mens ben. Dat hoor ik graag. Beetje narcistisch misschien, maar kom op zeg. Ben ook maar een mens. Ik stop er mee anders krijg ik straks weer te horen dat ik alleen maar zoetsappige stukjes over mijn vriendin schrijf. Totaal niet interessant.
Krijg je dat weer. Also sprach moppersmurf
Wordt vervolgd. In de komende stukjes zal ik iedere keer een heikel band onderwerp onder de loep nemen. Puttende uit mijn eigen bandervaring zal ik daarmee proberen over te brengen wat er komt kijken bij het spelen in een band.
Misschien kan ik anderen er zelfs mee helpen. Peter Kok is oprichter en drummer van de Rotterdamse bluesband St. Louis Slim. http://www.stlouisslim.nl/ https://www.facebook.com/St.LouisSlim.nl/?fref=ts Voor meer nieuws, nieuwe instrumenten, interviews en wetenswaardigheden, klik hier
