Vaak optreden met je band, maakt dat je veel tijd met je mede-muzikanten doorbrengt. Je leert ze goed kennen. Hun goede eigenschappen, maar ook hun minder goede eigenschappen.

Vriendendiensten Totdat ze er bijvoorbeeld met de CD opbrengst van de band vandoor gaan of je band als opstapje gebruiken. Gigantische rotstreken die je nooit verwacht had. Al die tijd hadden ze al een dubbele agenda. Dat soort voorvallen stellen je vertrouwen in de mensheid soms aardig op de proef.

Ik weet het, soms kom ik nogal negatief over. Als iemand die alleen maar slechte en nare ervaringen heeft ten aanzien van het spelen in een band. Maar laat ik hierbij direct zeggen dat ik ook heel veel fantastische dingen heb meegemaakt, heel veel lol gehad en geweldige mensen heb ontmoet, die echte vrienden werden en nog steeds zijn. De leuke mensen en ervaringen zijn ver in de meerderheid. En de rotzakken komen zichzelf nog wel een keer tegen. Daar twijfel ik niet aan.

Valt alles mee Zie je nou wel, het is niet zo’n negatieve gozer achter deze stukjes. Beetje cynisch wellicht, maar niemand is volmaakt, toch? Hij heeft zelfs vrienden. Maar dit alles terzijde, vreemde gebeurtenissen, daar ging dit stukje over.

We hadden met de band een optreden gehad. Was een behoorlijk eind rijden en we hadden iets geregeld om te overnachten, zodat we niet na het optreden ook nog het hele eind naar huis moesten rijden. Na het optreden, op de weg naar onze slaapplaats, was het verschrikkelijk noodweer. Stortregen, Onweer, bliksem.

Trekhaak We hoorden af en toe al wat rammelen, maar die regen maakte zoveel herrie. Op een gegeven moment toch maar even gestopt. Wat bleek….. Iemand had de kofferbak van de auto niet goed dichtgedaan. Die ging bij iedere hobbel een stukje open. Op een gegeven moment was één van de tassen uit de kofferbak gevallen. En precies met het hengsel over de trekhaak van de auto. Zo hadden we ca. 75 km. gereden. Mensen achter ons zullen wel gedacht hebben: doen ze dat altijd zo? Was de kofferbak vol? De tas was totaal afgesleten, maar de inhoud wonder boven wonder niet beschadigd en alles zat er nog in.

Bijna dood ervaring Eenmaal op de overnachtingsplaats aangekomen. Het was het kantoor van een vriend waar we mochten slapen. Er was een soort kleine geïsoleerde ruimte. Geen ramen. Een van onze mensen wilde privacy en besloot daar te gaan slapen (met de deur open). De man bleek nogal aan apneu te lijden. Niet zo maar een beetje, maar het was een afgrijselijke snurker. Na een tijdje irriteerde iemand dat zo mateloos dat hij de deur dicht deed.

Rust. Tot we een tijdje daarna wakker werden van een door merg en been gaand angstaanjagend geschreeuw en gegil. De man was wakker geworden in een vreemde omgeving, claustrofobisch en pikkedonker. Hij dacht dat hij dood was. We deden er eerst een beetje lacherig over, maar de man was echt doodsbang en dacht werkelijk dat hij het loodje had gelegd. De rest van de dag was hij wel heel erg stil en witjes.

Wordt vervolgd. In de komende stukjes zal ik iedere keer een heikel band onderwerp onder de loep nemen. Puttende uit mijn eigen bandervaring zal ik daarmee proberen over te brengen wat er komt kijken bij het spelen in een band. Misschien kan ik anderen er zelfs mee helpen.

Peter Kok is oprichter en drummer van de Rotterdamse bluesband St. Louis Slim.

Voor meer nieuws, interviews en andere wetenswaardigheden, kijk hier!