Sinds een jaar weer aan het spelen op haar favoriete instrument de tenorsaxofoon, na tien jaar niet te hebben gespeeld. Ze is inmiddels weer in een flow terecht gekomen en zit nu weer helemaal in haar element. Toch is ze ooit met zingen begonnen, dat zou ze nog steeds graag doen, maar door stemproblemen moest ze daar al op jonge leeftijd mee stoppen. Door een optreden van Rosa King raakte ze geïnspireerd door de saxofoon en vanaf dat moment ging het los. Toch lag het 10 jaar stil, maar sinds een jaar heeft ze de sax weer opgepakt en ze werd geselecteerd voor Blues World Collective. Daarover schreven we al in december 2016.
Het meest opvallende aan die selectie is dat er maar twee vrouwen bij zijn, Hanneke en Carine Vos. Grappig is dat ze werd geselecteerd op basis van audiobestanden die ze zelf toestuurde aan Blues World Collective, want in Zwolle waren ze nog niet bekend met ene Hanneke Kolkman. Inmiddels is ze dat aan het rechtzetten. Als vrouw in het voordeel Dat ze een van de weinige vrouwelijke instrumentalisten is binnen de muziekscene, ziet ze als een voordeel, hoewel ze het jammer vindt dat er niet meer vrouwen zijn die een instrument bespelen. Het grote voordeel is wel dat je meer opvalt als vrouw tussen al die mannen. Haar doel is om de bekendste blues saxofoniste van Nederland te worden, maar behalve dat, vooral mensen te laten genieten, haar passie over te brengen en daardoor mensen te raken. Vaak gebeurt het dat na een optreden mensen naar haar toe komen om haar te complimenteren met haar spel en sound. Op zo’n moment weet ze zeker dat haar doel bereikt is. Mensen raken met muziek is dat wat ze het liefst doet.
Op een gegeven moment komt het gesprek op het onderwerp “geluid”, een toch vaak hekel onderwerp binnen de muziekscene, zelf zegt ze erover dat het bijna onmogelijk is om het iedere muzikant goed naar de zin te maken, maar dat er door beide kanten, zowel muzikant als geluidsman/vrouw, ook beter naar elkaar geluisterd mag worden. Zelf werkt ze met een draadloze microfoon een Shure, ze heeft hem al ongeveer 20 jaar en is er zeer zuinig op. Het is tenslotte gevoelig gereedschap en het bepaalt “jouw” sound. Vooral dat draadloos is heerlijk zegt ze: “ik kan mij vrij bewegen over het podium, daardoor kun je meer doen en makkelijker inspelen op het publiek”. Rosa King en Bertus Borgers Inspiratiebronnen voor Hanneke zijn behalve de al eerder genoemde Rosa King, ook Bertus Borgers, Rinus Groeneveld en Carl Benson. Dit zijn maar een paar namen want eigenlijk wordt ze door veel geïnspireerd. Als de naam van Bertus Borgers valt komt al snel ook Herman Brood even ter sprake. Still believe en Brother Booze (Harry Muske) zijn twee van haar favoriete nummers en als ‘t even mogelijk is speelt ze deze. Ze is nu met 2 kleine projecten bezig waarin deze nummers te horen zijn. Graag speelt ze op grotere podia en op festivals zodat ze aan meer mensen tegelijk haar spel kan laten horen, aan haar ambitie ligt het niet, Hanneke weet precies wat ze wil en hoe ze het kan bereiken. Volgens mij moet dat ook wel, als een van de weinige vrouwen binnen de muziekscene moet je wel ballen hebben. Meer over Hanneke zie haar Facebook pagina: https://www.facebook.com/hanneke.kolkman?fref=ts Voor meer nieuws, blogs, columns….. lees hier meer
