BANDJE BEGINNEN, LEUK!
Afl. 43. Luisterpubliek en een Leuk Orkestje Tijdje terug speelden we ergens in het zuiden op een fantastische locatie. Een omgebouwde voormalige industriële ruimte. Er was een soort van multifunctioneel cultureel centrum van gemaakt. 
Grote ruimte, heel hoog, mooi podium, goede geluidsinstallatie en geluidsman.
Waren er zo maar meer in ons land. Kortom een prima locatie waarbij je voor wat betreft je gage nog wel een concessie wilt doen om er te spelen. De zaak heeft dan ook een prima naam in de bandjeswereld. Ik kende de locatie, we hadden er met de band al eerder gespeeld. Ze programmeren heel breed.
Van dans, theater, singer/songwriter, rock, blues tot Nederlandstalig. Geen entree 
Sympathiek is ook dat ze geen entree vragen. Op de posters staat wel dat ze een vrijwillige bijdrage op prijs stellen.
Vandaar dus dat ze ook geen hoge gages (kunnen) betalen. Ik denk trouwens wel dat ze subsidie ontvangen. Maar goed, als dat zo is, is dat geld tenminste bij wijze van grote uitzondering een keer prima besteed. Divers publiek 
Het publiek is gemêleerd. Jong en oud(er). Toen wij er speelden dansten er jonge mensen op onze muziek, prima sfeertje. We zien bij onze optredens overigens steeds vaker jonge(re) mensen.
Wie me niet gelooft, nodig ik van harte uit eens een optreden van onze band te bezoeken.
Ook van collega-muzikanten die in dezelfde (blues)vijver vissen horen we deze berichten. Luisterpubliek 
Er waren dus jongeren, maar een groot deel van het publiek was volgens mij toch wel 55+.
Natuurlijk niets mis mee. Integendeel.
Je hebt een aan tafeltjes zittend publiek dat -als het goed is- zichtbaar geniet van wat je doet. En in ons geval was dat zeker zo. Met name ballads sloegen aan.
Een luisterpubliek zogezegd.
Het tegenovergestelde van de café’s waar de sfeer soms gelijk opgaat met de inname van alcohol.
Ik zeg daar niets van. Meestal ook leuk als het publiek enthousiast is. Maar wel anders. Blues passé? 
Deze locatie geeft dus een duidelijk antwoord op de vraag of de blues nou wel of niet passé is. Ik ben er dus van overtuigd dat dat niet zo is. Maar dat komt in een volgend stukje aan de orde.
Zag daar laatst een discussie over op Facebook en ik wil daar dan niet gelijk op inhaken. Wacht daar even mee om jullie niet te laten denken dat ik zo’n onderwerp gelijk gebruik uit populistische overwegingen.
Dat is natuurlijk wel zo, maar dat hoeven jullie niet allemaal te weten. Nick Cave 
Maar goed, ik dwaal af. We hadden het over een luisterpubliek.
Ik heb ooit in 2006 Nick Cave (& The Bad Seeds) in het Congresgebouw Theater (tegenwoordig het World Forum) gezien.
Een theater met alleen maar stoelen. Je zou daar eerder iemand als Leonard Cohen (R.I.P) verwachten.
Weet nog dat ik dacht, wat moet dat nou worden. Maar dat viel alles mee. Cave had prima contact met zijn publiek en ondanks dat de bezoekers netjes in rijtjes op stoelen zaten, was het een geweldig concert. Het kan dus wel degelijk, zelfs bij Nick Cave. Leuk orkestje 
Eigenlijk was dit hele verhaal een lange aanloop naar een van de meest aparte complimentjes die we daar op die locatie
kregen van een oudere man met zijn vrouw.
Jullie hebben een “leuk orkestje, we hebben genoten” kwam de man ons vertellen en ze kochten gelijk 2 CD’s. Die omschrijving horen we als band niet zo vaak, maar hartstikke leuk toch……. Wordt vervolgd. 
 In de komende stukjes zal ik iedere keer een heikel bandonderwerp onder de loep nemen. Puttende uit mijn eigen bandervaring zal ik daarmee proberen over te brengen wat er komt kijken bij het spelen in een band. 
 Misschien kan ik anderen er zelfs mee helpen! Peter Kok is oprichter en drummer van de Rotterdamse bluesband St. Louis Slim. https://livepodium.nl/bands/st-louis-slim/ 
 Wil je meer lezen van Peter Kok in zijn verhalen, BANDJE BEGINNEN, LEUK! Klik dan hieronder op de linken. 
 Eerlijk zullen we alles delen, over geld en onkosten 
 Geld en gages deel 2 
 Lullen of luisteren 
 Peter Kok over Geld en gages (deel 1) 
 Over 60 jaar en forever young
